زندگی نامه استاد عبدالله معارفی

عبدلله معارفی که هم اکنون یکی از اساتید و نوازندگان خوب و چیره دست است به سال 1325 در تهران متولد شد. وی زمانی دیده به جهان گشود که هنر در خانواده ی وی جنبه ی موروثی گرفته بود زیرا جد وی عبدلله خان معارفی پدربزرگ و ناصر پدر وی و منصور و مسعود و منوچهر عمو هایش همه از بزرگان زمان خود بودند. همین موضوع سبب گردید که عبدله از سن چهار سالگی در میان نغمات موسیقی که همه روزه از صبح تا شام در خانه شان طنین انداز بود آشنا گردد و با آن خو بگیرد. عبدلله با وجود سن بسیار کم خود، از همه ی ساز ها بیشتر به ویلون علاقمند گردیده بود ولی جثه ی کوچک او اجازه ی چنین کاری را به وی نمی داد و به همین خاطر پدر سنتور را به او پیشنهاد کرد و زیر نظر مستقیم خود تعلیم او را به عهده گرفت.

. استعداد شگرف وی و کوشش و ممارست شبانه روزی پدر در امر تعلیم و تعلم، تاثیر خود را گذاشت و به طوری که در سن هفت سالگی اولین برنامه ی خود را در رادیو به همراه اکستر برادران معارفی آغاز کرد( نا گفته نماند آن روز ها عبدلله با توجه به سن کم خود هر کجا که عمو های خود می رفتند و برنامه اجرا می کردند با ایشان همراه بود و راز و رمز نوازندگی را با دید تیزبین خود به خاطر می سپرد). عبدلله دعوت به رادیو را با اشتیاق فراوان اجابت کرد و به قدری هم خوب از عهده ی کار بر آمد که از آن پس، در سلک نوازندگان بسیار جوان رادیو قرار گرفت

استاد معارفی در کلاس درس

او در سال ۱۳۴۳ به هنرستان موسیقی ملی شبانه رفت تا بتواند از علم موسیقی و تکنیک ساز سنتور بهره ور گردد. لذا نزد محمد حیدری معلم وقت هنرستان و آهنگ ساز با ارزش، دوره ی این ساز را طی و علم موسیقی را نزد استاد پورتراب گذراند و از آن جا که موسیقی را از پدر به طور سینه به سینه آموخته بود و علاقه فراوانی به بداهه نوازی داشت، توانست در مدت زمان کوتاهی با فراگیری تکنیک در ارکستر مرحوم امیر جاهد رییس هنرستان ملی موسیقی مشغول فعالیت هنری گردد. پس از چندی با مرحوم استاد امیر ناصر افتتاح آشنا شد و ضمن همکاری در برنامه های رادیو و تلویزیون، فرصتی برای او پیش آمد تا نواختن ضرب را نزد استاد افتتاح بیاموزد. وی علاوه بر ضرب، تار، سه تار و ویلون را هم به خوبی می نوازد و تدریس می کند.

استاد گلپایگانی، زنده یاد هایده و عبدلله معارفی

عبدلله معارفی سال ها در برنامه های رادیو و تلویزیون و تالار رودکی(وحدت) و با خوانندگانی چون استادان اکبر گلپایگانی، محمودی خوانساری، یونس خان دردشتی وچند تن دیگر همکاری داشته و در سال ۱۳۵۵ از طرف وزارت فرهنگ و هنر جهت آموزش رشته سنتور با مرکز هنری فرهنگ و هنر کاشان مدت یکسال همکاری می کند و یک چندی هم در وین به نوازندگی پرداخت ولی با وجود اسرار مسولان اتریشی به دلیل مشکلات غربت به وطن باز گشت و همواره به تدریس موسیقی ایرانی به خصوص ساز سنتور مشغول بوده. امید است ما ایرانیان همانند گذشته هنر را ارج نهیم و اینجانب رسم شاگردی استاد معارفی را به جا آورده باشم.

(منبع: قسمت هایی برگرفته از کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران)